Judith Spook maakt korte video’s en objecten, vaak in combinatie met gesproken tekst en in een setting geplaatst.

Met een ironische blik op de werkelijkheid bouwt ze met minimale middelen en materialen een wereld die het absurde en het vermakelijke van het leven toont; het dagelijkse leven dat vol ongemakken, ongerijmdheden en verleidingen zit. Zo vinden we automatisering een verbetering van ons leven, maar tegelijk een ontmenselijking ervan. We kopen zoveel spullen dat we graag  van Marie Kondo willen leren hoe we ze weer kunnen opruimen. En we beginnen een gesprek aan de hand  van een theezakje.

De vaak eenvoudige voorstellingen die ze met onder andere papier en karton bouwt, lijken op het eerste gezicht normaal en alledaags, maar blijken dat bij nader inzien toch niet te zijn.